ÖZET

Amaç:

Benign prostat hiperplazisinin (BPH) insidansı yaşla birlikte doğrudan artmaktadır ve bu hastalarda kullanılan alfa-bloker grubundaki ilaçlara bağlı yan etkilerin sonuçları daha kritik olabilmektedir. Bu nedenle, bu çalışmamızda, BPH tedavisi alan yaş grubunda sık görülen kardiyak aritmiler açısından, alfa-bloker olarak tamsulosin kullanarak tedavinin güvenirliliğini değerlendirmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem

Mayıs-Haziran 2017 tarihleri arasında BPH şikayeti olan 835 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Kardiyovasküler ve endokrin sistem hastalığı olanlar çalışmaya alınmadı. Çalışma kriterlerine uyan 55 hastaya tamsulosin başlandı. Üç haftalık tamsulosin kullanımını tamamlayan 37 hastanın elektrokardiyografileri (EKG) çekildi. Her bir hasta için kontrol ve referans P-dalga dağılımı (PWD) hesaplandı. PWD, EKG’deki en büyük ve en dar P-dalgaları arasındaki fark bulunarak hesaplandı. Kontrol grubu henüz ilaç tedavisine başlanmamış hastalardan oluşturuldu. Tedavi öncesi ve sonrası ortalama PWD değerleri karşılaştırıldı.

Bulgular:

Ortalama yaş 53,6±8 bulundu. Referans ve kontrol EKG’sinde PWD değerleri hesaplandı ve karşılaştırıldı. Tamsulosin kullanımından önce ortalama PWD 55 ms (30-75) iken tamsulosin kullanımından 3 hafta sonra ortalama PWD 60 ms (45-70) olarak ölçüldü.

Sonuç:

Tamsulosin kullanan hastalarda EKG’de PWD artışı istatistiksel olarak anlamlı bulundu. PWD artışı supraventriküler taşikardi riskinin arttığını gösteren bir bulgu olduğundan, bu grup hastalarda tamsulosin kullanırken klinisyenin daha dikkatli olması gerektiğini düşünmekteyiz.