ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada anestezi indüksiyonu öncesi deksmedetomidin kullanımının, indüksiyondaki propofol ihtiyacına, laringoskopi ve entübasyona karşı oluşan hemodinamik değişikliklere etkisi ve sedasyon oluşturma etkinliği incelenmiştir.

Gereç ve Yöntem:

80 hasta rastgele 2 gruba ayrıldı (Grup DXM, n=40 ve Grup PLS, n=40). İndüksiyondan 30 dakika önce Grup DXM’e 100cc %0.09 NaCl çözeltisi içinde 1µg/kg deksmedetomidin, Grup PLS’ya ise 100cc %0.09 NaCl çözeltisi 10 dakikada verildi. Anestezi indüksiyon; 2 µg/kg fentanil, kirpik reşeksini kaybedecek miktarda propofol, 0.1 mg/kg vekuronyum ile yapıldı. Premedikasyon öncesi, indüksiyon öncesi, indüksiyon sonrası, laringoskopi ve entübasyon sonrası ve entübasyondan 5 dakika sonrasındaki kan basınçları ve kalp hızları, premedikasyon öncesi ve sonrasındaki Ramsay sedasyon skorları değerlendirilmeye alındı.

Bulgular:

İndüksiyonda; Grup PLS ortalama 2.27±0.43 mg/kg propofola ihtiyaç duyarken, bu miktar Grup DXM’de ortalama 1.27±0.22 mg/kg olmuştur (p<0.001). Grup DXM’de premedikasyon sonrasında ortalama kan basıncı (OKB) ve kalp tepe atımı (KTA) Grup PLS’ye göre anlamlı düzeyde azalmıştır (p<0.01). Grup DXM’de indüksiyon sonrasında OKB azalması Grup PLS’ya göre daha azdır (p<0.05).

Sonuç:

İndüksiyon öncesi deksmedetomidin kullanımı ile ihtiyaç duyulan propofol miktarını önemli oranda azaltmaktadır. Deksmedetomidin 1 µg/kg uygulandığında belirgin oranda kan basıncını ve kalp hızını düşürmekle beraber bu azalma hemodinamiği bozacak düzeyde olmamaktadır. Deksmedetomidin kullanımı ile indüksiyon öncesi etkin düzeyde sedasyon oluşturabilmekte, indüksiyon, laringoskopi ve entübasyona karşı oluşan hemodinamik değişiklikler daha stabil olmaktadır.