ÖZET
Amaç:
Yaşlanan nüfusa paralel olarak önümüzdeki yıllarda giderek artan sayıda demans hastasına sağlık hizmeti verilmesi gerekecektir. Bu açıdan gerontoloji eğitiminin çağın imkanlarına göre geliştirilmesi ve değiştirilmesi kritik öneme sahiptir. Simülasyon tabanlı öğrenme yöntemi eğitimde deneyimsel öğrenme olanağı sağlar. Demans simülasyon eğitiminin demansa yönelik tutumları nasıl geliştirdiğine dair oldukça az veri bulunmaktadır. Bu çalışmada; bir simülasyon eğitim programının gerontoloji bölümü öğrencilerinin demanslı bireylerle iletişim, empati ve demansa yönelik tutumlarını nasıl değiştirdiğini incelenmesi amaçlanmıştır.
Sonuç:
Sonuçlar demans simülasyonunun, öğrencilerin demans hastalarının deneyimlerini anlamalarına, empatik tutumlar geliştirmelerine yardımcı olduğuna ve demans simülasyon eğitiminin geleneksel öğretim yöntemlerini tamamlayıp geliştirdiğine işaret etmektedir.
Bulgular:
DTÖ ve EDBÖ skorları; teorik eğitim sonra (pDTÖ=0,000; pEDBÖ=0,000) ve pratik eğitimden sonra (pDTÖ=0,000; pEDBÖ=0,000) teorik ve pratik eğitim öncesine göre anlamlı derecede daha yüksek bulundu. Ayrıca DTÖ, EDBÖ ve EPDÖ puanları da pratik eğitimden sonra teorik eğitim sonrasına göre anlamlı derecede daha yüksek bulundu (pDTÖ=0,000; pEDBÖ=0,000; pEPDÖ=0,000).
Gereç ve Yöntem:
Bu nicel çalışma lisans öğrencilerinin demans farkındalığındaki değişimi ölçmek üzere teorik ve uygulamalı eğitim yapılmadan önce ve sonra çeşitli ölçüm araçlarını kullanılarak yürütülmüştür. Bu çalışma tek gruplu ön test, son test desenindedir. Sekiz istasyondan oluşan gerçek zamanlı, uygulamalı bir demans simülasyon programı 116 gerontoloji üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencisi ile çalışılmıştır. Veriler Sosyodemografik Veri formu, Demans Tutum ölçeği (DTÖ), Empati Düzeyi Belirleme ölçeği (EDBÖ) ve Eğitim Programlarını Değerlendirme ölçeği (EPDÖ) uygulanarak toplanmıştır.
