ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, geriatrik hipertansif hastaların ilaç tedavisine uyumlarını değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem:

Çalışma grubunu; Mayıs 2012-Temmuz 2012 tarihleri arasında Gülhane Askeri Tıp Akademisi Geriatri Polikliniği’ne başvuran, hipertansiyon tanısı olan ve antihipertansif ilaç tedavisi alan altmış beş yaş ve üzeri toplam 107 birey oluşturmuştur. Veri toplama formunda, hastaların demografik özellikleri, kronik hastalıkları ve ilaç tedavilerine yönelik toplam 16 soru ve 13 maddelik Hipertansif Hastalarda İlaca Uyum Öz-etkililik Ölçeği kısa formu yer almaktadır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik hesaplaması, Student t-testi ve one way ANOVA yöntemleri kullanılmıştır.

Bulgular:

Çalışma grubunun ortalama yaşı 74.7±6.0 (erkekler için 77.2±6.7, kadınlar için 73.5±5.3) idi. Hastaların %93.4’ü hipertansiyonun yanısıra diğer sağlık sorunları da yaşamaktadırlar. Hipertansiyona ek olarak hastaların, %36.4’ü tip 2 diyabet, %27.1’i hiperlipidemi, %26.2’si koroner arter hastalığı (KAH) ve %12.1’i de kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) sorunu yaşamaktadırlar. Katılımcıların günde %34.6’sının üç (adet), %21.5’inin dört, %44’ünün beş ve daha fazla sayıda ilaç kullandığı belirlenmiştir. Geriatrik hipertansif hastaların ilaca uyum öz-etkililik puanlarının (45.05±6.06) yüksek olduğu belirlenmiştir. İlaçlarını alma-zamanının hatırlatılmasına ihtiyaç duymayan ve yalnız yaşayan yaşlı bireylerin uyum puan ortalamaları yüksek olup istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).

Sonuç:

Hipertansif yaşlı bireylerin ilaç tedavilerine uyumlu oldukları saptanmıştır. Tedaviye uyumu sağlamada ve artırmada, tedavinin anlaşılıp anlaşılmadığının kontrol edilmesi önem taşımaktadır. Bu nedenle, hipertansif 65 yaş ve üzeri bireylerde tedavinin etkinliği için ilaca uyum durumlarının değerlendirilmesi gerekmektedir.