ÖZET
Sonuç:
Yüksek enerjili pelvik travmalarına eşlik eden organ yaralanmaları mortalite ve morbiditeleri arttırmaktadır. Pelvik travmalara yaklaşımlarda hemodinamik stabilizasyon sağlanamayan olgularda multidisipliner yaklaşım hayat kurtarabilir kanaatindeyiz.
Bulgular:
286 olgunun 170’i erkek, 116’sı kadın olgudur. Yaş ortalamaları ortopedi servisinde takip edilen olgularda 45.11±21.52 yıl iken yoğun bakım ünitesinde takip edilen olgularda 39.33±16.39 yıldır. Yoğun bakımda takip edilen 39 olgunun 8’ine konservatif yaklaşım, 14’üne pelvik kemer, 14’üne eksternal sabitleme ve 3’üne internal sabitleme uygulanmıştır. Ortopedi kliniğinde takip edilen 247 olgunun 137’sine konservatif yaklaşılmış,109’una pelvik kemer, Birine de eksternal fiksatör konulmuştur. Ortopedi kliniğinde takip edilen olguların yatış süresi 6.13±7.43 gün iken yoğun bakım ünitesinde takip edilen yatış süresi 21.85±13.44 gündür. 286 olguda 283 olgu şifa ile taburcu olurken biri serviste, ikisi yoğun bakımda olmak üzere toplamda üç olgu kaybedilmiştir.
Gereç ve Yöntem:
Çalışmamızda 2007-2014 yılları arasında hastanemize başvuran 286 pelvik travma olgusunda retrospektif olarak verilerinin taranması planlandı. Olguların demografik verileri, kırıkların sınıflaması, tedavi tipleri, kan ürünü ihtiyaçları ve taburculuk süreleri kaydedildi. Pelvis fraktürlerini görüntüleme amacıyla direkt grafi ve bilgisayarlı tomografi kullanıldı. Yumuşak doku ve organ hasarları için manyetik rezonans kullanıldı. Fraktürler, Young-Burgess yöntemi ile sınıflandırıldı.
Amaç:
Pelvis halka kırıklarında, pelvik anatomi nedeniyle kırıklara sinir, damar, organ yaralanmaları eşlik edebilir. Kırık tipine eşlik eden organ yaralanmaları mortalite olasılığını artırır. Pelvik travmalarda, konservatif yaklaşım, pelvik kemer uygulaması, eksternal-internal sabitleme, anjiografi eşliğinde embolizasyon, açık cerrahi tedavi seçenekleri arasında yer almaktadır. Çalışmamızda 2007-2014 yılları arasında acil servise başvuran pelvik travma olguların kırık sınıflandırılması, uygulanan kan ürünleri, hemodinamik stabilizasyonu sağlayan yöntemler, yatış sürelerinin, mortalite ve morbiteleri incelenmeyi amaçladık.
