ÖZET

Sonuç:

İlerlemiş fibrozisi olan hastalarda karaciğer fibrozis belirteçlerindeki belirgin iyileşmeler görüldü. İnvaziv olmayan testlere dayanan karaciğer fibrozundaki gerileme, tedaviden iki yıl sonra bile devam etmiştir.

Bulgular:

Yirmi sekiz hastada siroz vardı. APRI ve FIB-4 skorları [1,38 vs. 0,49, p<0,001; 4,25 vs. 2,79, p<0,001] EOT’deki tüm hastalarda düzeldi. İkinci yıl sonuçlarına göre EOT’ye dayalı takipte APRI ve FIB-4 puanlarında azalma yönünde bir eğilim de vardı (APRI, 0,49 vs. 0,41, p=0,87; FIB-4, 2,79 vs. 2,50, p=0,44). Sirotik hastaların iki yıllık APRI ve FIB-4 skorlarında anlamlı iyileşmeler vardı [0,86 vs. 0,58, p<0,001; 4,74-3,59, p<0,001]. Benzer şekilde 1. ve 2. yıllarda sirotik hastalarda EOT sonrası APRI ve FIB-4 skorları karşılaştırıldığında [0,84 vs.0,58, p=0,007; 4,74 vs. 3,59, p=0,004] hastalarda anlamlı düzelme görüldü.

Gereç ve Yöntem:

Bu çalışmaya DAA tedavisi uygulanan 75 hasta dahil edildi. APRI ve FIB-4 skorları, DAA tedavisinin başında, tedavi sonunda (EOT), tedaviden bir ve iki yıl sonra hesaplandı.

Amaç:

Çalışmamızda doğrudan etkili antiviral (DAA) sonrası sürekli virolojik yanıt elde eden hepatit C virüsü hastalarında aspartat aminotransferaz/ trombosit oran indeksi (APRI) ve fibrozis-4 (FIB-4) skorlarındaki uzun süreli seri değişiklikleri araştırmayı amaçladık.