ÖZET

Amaç:

Laparaskopik kolesistektomi sonrası gelişen safra kaçaklarının yönetiminde minimal invaziv girişimlerin yerini vurgulamayı ve bu hastaların yönetiminde uyguladığımız tedavi yaklaşımımızı tartışmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem:

Laparoskopik kolesistektomi sonrası semptomatik safra kaçağı olan 25 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Tedavi yönetiminde hastaların geliş semptomlarına göre perkütan koleksiyon drenajı, endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP), perkütan transhepatik kolanjiyografi (PTK) ve perkütan biliyer drenaj (PBD) uygulandı.

Bulgular:

Hastaların ortalama yaşı 55 olup (31-84), 15’i kadın, 10’u erkekti. Hastaların 13’üne ultrasonografi (US) veya bilgisayarlı tomografi (BT) eşliğinde perkütan koleksiyon drenajı uygulandı. Bu hastaların 9’unda başka tedaviye gerek kalmadan tam iyileşme sağlandı. Diğer dört hastaya yüksek hacimli safra drenajı nedeniyle ERCP uygulandı. Sarılık ve yüksek bilirubin düzeyleri olan 9 hastada ilk tedavi seçeneği olarak ERCP uygulandı. Üç hasta ise akut batın semptomları nedeniyle tekrar opere edildi. ERCP, manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi ve PTK uygulanan hastalarda safra yolu yaralanmaları Strasberg sınıflamasına göre sınıflandırıldı. Bunlardan 7 hastada tip A, üç hastada tip E2, üç hastada tip E3 ve bir hastada tip E4 yaralanma tespit edildi.

Sonuç:

Laparoskopik kolesistektomi sonrası semptomatik safra kaçağı olan hastalarda geliş semptomları izlenecek tedavi prosedürünün belirlenmesinde yardımcı olmaktadır.