ÖZET

Amaç:

Çalışmamızda meme kitlelerinin malign-benign ayırımında sonoelastografi ve difüzyon manyetik rezonans görüntüleme (MRG) tekniklerinin tanısal değerinin araştırılması ve karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem:

Meme kitlesi nedeniyle Hastanemiz Radyoloji Kliniği’ne histopatolojik inceleme için başvuran hastalardan MRG tetkiki yapılmış olan 45 hastaya işlem öncesi beş puanlı ‘Tsukuba’ skorlama yöntemi kullanılarak sonoelastografik inceleme ve difüzyon MRG incelemelerinden “apparent diffusion coefficient” (ADC) ölçümleri yapıldı. Tsukuba skorlaması ve kitle ADC değerlerinin konvansiyonel yöntemlere katkıları değerlendirildi.

Bulgular:

Tsukuba skoru 1 ve 2 olan olguların tamamının histopatolojik inceleme sonucu benign değerlendirilmiştir. Tsukuba skoru 3 olan olguların %37,5’inin histopatoloji sonucu malign, %62,5’inin benign olarak saptanmıştır. Tsukuba skoru 4 olan olguların %80’inin patoloji sonucu malign iken, Tsukuba skoru 5 olan olguların %100’ü malign değerlendirilmiştir. Histopatoloji sonucu ile Tsukuba skorlaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir uyum bulunmaktadır (p<0.05). Tsukuba skor 4 ve skor 5’te duyarlılık %83,3, özgüllük %96,3, pozitif kestirim değeri %93,7 ve negatif kestirim değeri %89,6 olarak bulunmuştur. Histopatolojik olarak kanıtlanmış malign kitlelerin ortalama ADC değeri 0.95±0.17x10-3 mm2/sn iken benign kitlelerin ADC değeri 1.37±0.16x10-3 mm2/sn idi. Histopatolojik olarak kanıtlanmış malign kitlelerin ortalama ADC değeri, histopatolojik olarak kanıtlanmış benign kitlelerden anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.01). Sonoelastografik değerlendirmede 1 yanlış pozitif ve 5 yanlış negatif sonuç saptandı. Yanlış negatif saptanan 4 lezyonun 3’üne ADC ölçümleri ile doğru tanı koyuldu. Bir lezyon hem sonoelastografik olarak, hem de ADC değerlerinde yanlış negatif saptandı.

Sonuç:

Yalnızca sonoelastografi ve ADC ölçümlerinin tek başına malign-benign ayrımında yetersiz olduğunu ancak birbirlerini tamamlayıcı alternatif yöntemler olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz.