ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada neonatal sepsis tanısı almış 60 yenidoğan prospektif olarak değerlendirildi.

Gereç ve Yöntem:

Yenidoğan Servisinde 7 Mart 2003 ile 31 Ocak 2005 tarihleri arasında sepsis tanısıyla yatan olgular klinik belirti ve bulgular, başvuru şikayetleri, kültür üreme sonuçları, risk faktörleri ve mortalite açısından incelendi.

Bulgular:

Sepsis tanısı alan 60 olgunun 32’si (%53.4) erkek, 28’i (%46.6) kızdı. Yirmi sekiz olgu erken (%46.6), 32 olgu (%53.4) geç sepsis olarak kabul edildi. En sık başvuru şikayetleri ateş, emmeme, solunum sıkıntısı ve sarılık iken en sık klinik bulgular yenidoğan reşekslerinde zayışık, ateş, hipotoni ve inlemeydi. Erken sepsiste en sık etken gram (-) basiller ve stafilokoklar olarak bulunurken, geç sepsiste stafilokoklar ve ardından gram (-) basiller izole edildi. Mortalite oranı erken başlangıçlı sepsiste %21.4, geç başlangıçlı sepsiste %18.8 olarak bulundu. Erken sepsiste mortalite oranı, geç sepsiste de menenjit oranı daha yüksek saptandı. Pretermlerde mortalite oranı %24.3, termlerde ise %16.1 olarak saptandı.

Sonuç:

Neonatal sepsis olgularında mortalite hala yüksek seyretmektedir. Neonatal sepsise zemin hazırlayan düşük doğum tartısı ve erken doğum gibi durumların önlenmesi, erken tanı ve tedavinin başlatılması, yeterli destek tedavisi mortalitenin azaltılmasına katkıda bulunacaktır.