ÖZET

Amaç:

Radius distal uç eklem içi kırıklarının kapalı redüksiyon eksternal fiksasyon yöntemi ile tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi.

Gereç ve Yöntem:

Kasım 1997-Ekim 2006 tarihleri arasında kliniğimizde tedavi edilen 43 hastanın 46 eklem içi distal radius kırığı geriye dönük olarak değerlendirildi. Tüm kırıklar kapalı redüksiyon ve el bileği eksternal fiksatörü ile tedavi edildi. Nisan 2007 tarihinde kontrole çağrılan hastalar fonksiyonel ve radyolojik olarak değerlendirildiler.

Bulgular:

AO sınıflamasına (Arbeitsgemeinschaft fur Osteosynthesefragen) göre 46 kırığın 3’ü(%6.52) tip B, 43’ü(%93.48) tip C idi. Kırıkların 3’ü açık kırık idi. Eksternal fiksatör takılı kalma süresi ortalama 7.3 hafta (4-16) idi. Ortalama takip süresi 55.4 ay (6-114) idi. Fonksiyonel olarak 12 olguda (%26.09) çok iyi, 16 olguda (%34.78) iyi, 16 olguda (%34.78) orta, 2 olguda (%4.65) kötü sonuç elde edildi. Anatomik olarak 5 olguda (%10.87) çok iyi, 30 olguda (%65.22) iyi, 9 olguda (%19.56) orta, 2 olguda (%4.35) kötü sonuç elde edildi. 24(%52.7) komplikasyon ile karşılaştırıldı. 15 olguda (%32.6) refleks sempatik distrofi, 9 olguda (%19.56) distal radioulnar eklemde ağrı, 4 olguda (%8.7) eklem sertliği, 3 olguda (%6.5) derin tel dibi enfeksiyonu görüldü. Bazı olgularda birden fazla komplikasyon görüldü. Erken dönemde duyu bozukluğu ve tel dibi hassasiyeti görülen olgular oldu fakat fiksatör çıkarılınca hızla düzeldi.

Sonuç:

Eklem içi distal radius kırıklarında kırık hattı açılmadan eksternal fiksasyon ile tedavi başarılı sonuçlar sağlamaktadır. Daha uzun takipli ve karşılaştırmalı çalışmalara ihtiyaç vardır.