ÖZET

Amaç:

Bell paralizisi nonprogresif, hayatı tehdit etmeyen, genellikle spontan remisyonla seyreden bir hastalıktır. Bell paralizisi oluştuğunda en önemli soru prognozun ne olacağıdır. Bu çalışmada prognoz değerlendirilmesi için elektronöronografi testini, klinik iyileşmeyi ölçmek içinde House-Brackmann evreleme sistemini kullandık.

Gereç ve Yöntem:

Çalışmamızda Bell paralizisi başlangıç tarihine göre ilk üç gün içinde kliniğimize başvuran 87 hasta değerlendirildi. Tüm hastaların fasiyal paralizilerinin derecelendirilmesinde ve iyileşmenin takibinde House-Brackmann evreleme sistemi kullanıldı. Prognoz belirlenmesi için tüm hastalara fasiyal paralizi başlangıç tarihine göre 3. ile 14. günler arasında elektronöronografi (EnoG) testi yapıldı.

Sonuç:

Çalışmamızda EnoG testi ölçümü ile saptadığımız sinir lifi disfonksiyon oranları ile tam ve tam olmayan iyileşme oranları arasında uyumluluk gözlemledik. EnoG testinin Bell paralizilerinde prognoz belirlenmesi için kullanışlı bir test olduğunu tespit ettik.

Bulgular:

Çalışmamızda House-Brackmann grade I ve II iyileşmeyi tam iyileşme grade III ve IV iyileşmeyi ise tam olmayan iyileşme olarak kabul ettik. EnoG testine göre %25 ve daha az lif kaybı gösteren 19 hastada tam iyileşme gözlemledik. EnoG testine göre %25 ile %89 arasında lif kaybı olan 62 hastada tam iyileşme gözlemlerken 5 hastada tam olmayan iyileşme gözlemledik. Lif kaybı %90 ve üstü olan bir hastada tam olmayan iyileşme gözlemledik.