ÖZET

Amaç:

Önkol kırıkları çocuk kırıklarının yaklaşık %40’nı oluşturmaktadır. Genel olarak dirsek 90° fleksiyonda alçılama yapılarak konservatif tedavi edilir. Bu çalışmanın amacı, alçı ile takiplerinde redüksiyon kaybı sonrası açık veya kapalı redüksiyon ve tespit uygulanan önkol kırıklı çocuk hastaların, radyolojik kırık açılanması ölçümlerini gözlemciler arası ve gözlemciler içi olarak karşılaştırmak ve bunun cerrahi karara etkisini araştırmaktı.

Yöntem:

Kliniğimizin 2013-2014 yılları arasındaki tıbbi kayıtlarında önkol kırıklarına redüksiyon kaybı nedeni ile açık redüksiyon ve tespit yapılan 10-15 yaş arası 35 hastanın 36 ön kol kırığı saptandı. Radius ve ulnanın 1/3 orta diafiz kırığı olan ve 5, 10, 15 ve 31’inci günlerdeki radyolojik kontrolleri sırasında kayma saptanarak operasyon kararı alınan hastalar retrospektif olarak çalışmaya dahil edildi.

Bulgular:

Açık redüksiyon ve tespit yapılan 22 hasta ameliyat öncesi grafilerdeki radyolojik ölçüm sonuçları arasındaki uyumları değerlendirildiğinde; ICC (Intraclass correlation coefficient) katsayıları: AP radius için 0.84 (0.69-0.92), AP ulna için 0.95 (0.91-0.97) lateral radius için 0.89 (0.80-0.95), lateral ulna için 0.79 (0.60-0.90) hesaplandı. Buna göre değerlendirmeciler arasında 4 parametre için de yüksek uyum olduğu görüldü.

Sonuç:

Tedavinin sorumluğunu yüklenen farklı cerrahlar tarafından hastaların cerrahi tedavisine karar verilmesi, hastaların sadece grafi üzerinden değerlendirilmeyip bütün olarak değerlendirilmesinden kaynaklanmaktadır. Ölçüm tekniğinin tecrübeyle değişebileceği düşünülmekle birlikte, aynı kişi tarafından farklı zamanlardaki ölçümler istatiksel olarak fark yoktur.