Yüksek Dereceli Servikal İntraepitelyal Lezyonları Olan Hastalarda Rezidüel Hastalık için “Risk Bazlı Yönetim Modeli” Aşırı Tedaviye Neden Olur mu?
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Araştırma
CİLT: 18 SAYI: 3
P: 278 - 284
Eylül 2022

Yüksek Dereceli Servikal İntraepitelyal Lezyonları Olan Hastalarda Rezidüel Hastalık için “Risk Bazlı Yönetim Modeli” Aşırı Tedaviye Neden Olur mu?

Med J Bakirkoy 2022;18(3):278-284
1. University of Health Sciences Turkey, İzmir Tepecik Training and Research Hospital, Clinic of Obstetrics and Gynaecology, İzmir, Turkey
2. Ege University Institute of Health Sciences, Department of Stemcell, İzmir, Turkey
3. University of Health Sciences Turkey, İzmir Tepecik Training and Research Hospital, Clinic of Pathology, İzmir, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 24.02.2022
Kabul Tarihi: 23.06.2022
Yayın Tarihi: 27.09.2022
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, ilk servikal eksizyonda cerrahi sınır pozitif olan yüksek dereceli servikal intraepitelyal lezyon pozitif (HSIL) hastaların rezidüel hastalık durumunu belirlemektir.

Gereç ve Yöntem:

Bu çalışmaya Mart 2015 ile Ağustos 2020 tarihleri arasında servikal eksizyon işlemleri sonrası HSIL cerrahi sınırı pozitif olan hastalar dahil edildi. Histopatoloji sonuçları normal, servikal intraepitelyal neoplazi (CIN)1, cerrahi sınırı negatif olan CIN2-3 ve doğrulanmış servikal malignitesi olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. İkinci servikal eksizyon patolojisinde HSIL rezidüel hastalık olarak kabul edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, patoloji sonuçları ve insan papillom virüsü genotipleri incelendi.

Sonuç:

İlk servikal eksizyon histopatolojisi CIN3 olan, endoservikal glandüler tutulumu olan ve daha önce veya halen sigara içen hastalarda rezidüel hastalık oranı yüksektir. CIN3 ve pozitif sınırlara sahip kadınların hastalık yönetiminde takip yerine yeniden eksizyon daha iyi bir seçenek olabilir.

Bulgular:

HSIL endikasyonu ile servikal eksizyon işlemi uygulanan 1.656 hastanın 354’ünde (%21,3) cerrahi sınır pozitifti. Bu hastalardan ikinci servikal eksizyon prosedürü uygulanan 330 hastanın bilgisayar tabanlı tıbbi kayıtları incelendi ve analiz edildi. İlk servikal biyopsisi CIN2 olan hastaların %31,3’ünde (31/99), CIN3’ü olan hastaların %48,4’ünde (112/231) rezidüel hastalık tanısı konuldu. Ayrıca CIN3’lü hastaların 3’ünde son patolojide mikroinvaziv serviks kanser vardı. Rezidüel hastalığı olan hastalarda (≥ CIN2), ilk eksizyonda CIN3 oranı, sigara içenlerin oranı ve eksizyon örneğinde glandüler tutulum oranı daha yüksekti (sırasıyla; p=0,04, p=0,01, p=0,03).

Anahtar Kelimeler:
Servikal intraepitelyal lezyon, rezidüel hastalık, insan papillom virüsü