ÖZET

Amaç:

Araştırma, Yoğun Bakım Ünitelerinde çalışan doktor ve hemşirelerin yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarını belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.

Yöntem:

Araştırma, Erzurum İlinde yer alan, yaşlı hastaların en çok bakım ve izleminin yapıldığı Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yoğun Bakım Ünitelerinde Ocak 2015 – Ocak 2016 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden ve çalışmanın yapıldığı tarihler arasında izinli, raporlu olmayan 121 doktor ve hemşire araştırmaya dahil edildi. Araştırmaya katılım oranı %92’dir. Verilerin toplanmasında “Hasta Tanıtım Formu” ve “Yaşlı Ayrımcılığı Tutum Ölçeği” kullanıldı. Araştırma verilerinin değerlendirilmesinde SPSS for Windows 20.0 programı kullanıldı.

Bulgular:

Sağlık personellerinin 64’ünün (%52.9) kadın, 57’sinin (%47.1) erkek; 31’inin (%25.6) doktor, 90’ının (%74.4) hemşire olduğu belirlendi. Sağlık çalışanlarının yaşlı ayrımcılığı tutum ölçeğinden toplam 83.04±10.43 puan aldıkları, yaşlının yaşamını sınırlama alt boyutundan 35.23±5.64; yaşlıya yönelik olumlu ayrımcılık alt boyutundan 29.80±5.77; yaşlıya yönelik olumsuz ayrımcılık alt boyutundan 18.00±3.92 puan aldıkları belirlendi.

Sonuç:

Çalışmada yoğun bakım kliniklerinde çalışan sağlık personelin yaşlılara ilişkin olumlu tutuma sahip oldukları, katılımcıların çoğunluğunun yaşlılığı güçsüzlük, hastalık, zihinsel azalma gibi olumsuz ifadelerle tanımladığı, yaşamının herhangi bir döneminde yaşlı ile aynı evde yaşamadığını bildiren sağlık çalışanlarının yaşlıya yönelik olumsuz tutum alt boyutundan yüksek puan aldıkları saptandı. Sağlık personelinin hizmet içi eğitim programlarına yaşlılık ve yaşlanma sürecine ilişkin bilgilerin entegre edilmesi önerilir.